- ἐπήτριμος
- ἐπήτρῐμος, ον, ([etym.] ἤτριον) prop.A woven to, closely woven: hence, generally, close, thronged, πυρσοί τε φλεγέθουσιν ἐπήτριμοι torch upon torch, Il.18.211; δράγματα . . ἐ. πῖπτον ἔραζε ib.552; λίην γὰρ πολλοὶ καὶ ἐπήτριμοι . . πίπτουσι too many one after another, 19.226, cf. A.R. 1.30, etc.: later in sg.,
κῦμα Q.S.14.248
;ὄχλος Opp.C.3.382
: neut. pl. as Adv., ib.1.322, al.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.